Ahli teori sosial Jerman Jürgen Habermas menyumbangkan idea ruang awam kepada perbincangan pendapat awam. Menurut Habermas, ruang awam, atau awam borjuis, ialah tempat "sesuatu yang ibarat pendapat awam boleh dibentuk."[3] Habermas mendakwa bahawa ruangan awam menampilkan akses sejagat, perdebatan rasional, dan mengabaikan darjat. Bagaimanapun, beliau percaya bahawa ketiga-tiga ciri pembentuk pendapat umum dibentuk baik ini tidak lagi berlaku di negara demokrasi liberal Barat. Pendapat umum, dalam demokrasi Barat, sangat terdedah kepada manipulasi elit.

Ahli sosiologi Amerika Herbert Blumer telah mencadangkan konsep yang sama sekali berbeza tentang "awam". Menurut Blumer, pendapat umum dibincangkan sebagai satu bentuk tingkah laku kolektif (istilah khusus lain) yang terdiri daripada mereka yang membincangkan isu awam tertentu pada satu-satu masa. Memandangkan definisi ini, terdapat banyak orang awam; masing-masing wujud apabila timbul sesuatu isu dan tidak wujud lagi apabila isu itu selesai. Blumer mendakwa bahawa orang ramai mengambil bahagian dalam khalayak ramai dalam kapasiti serta tahap yang berbeza. Maka, tinjauan pendapat awam tidak boleh mengukur orang ramai. Penyertaan individu yang berpendidikan adalah lebih penting daripada seorang yang mabuk. "Jisim" di mana orang ramai secara bebas membuat keputusan tentang, sebagai contoh, jenama ubat gigi yang hendak dibeli, adalah satu bentuk tingkah laku kolektif yang berbeza daripada orang ramai.

Pendapat awam memainkan peranan penting dalam bidang politik. Merentasi semua aspek hubungan antara kerajaan dan pendapat umum ialah kajian utama tingkah laku pengundian. Ini telah mencatatkan pengedaran pendapat tentang pelbagai isu, meneroka kesan kumpulan berkepentingan khas terhadap hasil pilihan raya dan telah menyumbang kepada pengetahuan tentang kesan propaganda dan dasar pemerintah.

Dalam hal kontemporari, pendekatan kuantitatif terhadap kajian pendapat umum boleh dibahagikan kepada empat kategori:

1. Pengukuran kuantitatif agihan pendapat.
2. Penyiasatan tentang hubungan dalaman antara pendapat individu yang membentuk pendapat awam tentang sesuatu isu.
3. Penerangan atau analisis peranan awam dalam pendapat awam.
4. Kajian terhadap kedua-dua media komunikasi yang menyebarkan idea-idea yang menjadi asas kepada pendapat, dan tentang penggunaan yang terbitan propaganda dan manipulator lain terhadap media ini.

Penyebaran pantas pengukuran pendapat awam di seluruh dunia mencerminkan bilangan penggunaan yang boleh digunakan. Pendapat awam boleh diperoleh dengan tepat melalui persampelan tinjauan. Kedua-dua firma swasta dan kerajaan menggunakan tinjauan untuk memaklumkan dasar awam dan perhubungan awam.